27 Şubat 2011 Pazar

artık evimizdeyiz

Evimize geldik ama nasıl zor geçecek diye düşünüyorum çünkü kolda demirler ile nasıl uyunur ?
kızımın ayak ucunda yattım. bende ona dokunmayım diye. 2 günde bir hastaneye pansumana gittik hastaneden korkan biz iki günde bir aynı stresi yaşamak. allah bize yardım etti ve orada bir abi bulduk ipek onunla anlaştı. Neyse ki 15 gün evdeydik .Kontrol sonrası doktor okula gidebilir dedi e nasıl olacak tabii benimle birlikte okul günlerimiz başladı. Kızım ve ben aynı sırada sıra arkadaşı olduk ,bir buçuk ay birlikte okuldayız insan neler yaşıyor ve demirlerden kurtulma günümüz geldi. nasıl stres Ama yanımda annemler kardeşim bursadan geldi,babam
birlikte gittik doktor alalım dedi Allahım nasıl olucak cekip alacaklar görmek ve yaşamak.............
girdik odaya babam ben kızım doktor ipek bağırır ben fenalaşırım derken çekti aldı. kızımın bağırış sesini duyan kardeşim ağlamış neyse atlattık hele şükür .......insan neler yaşıyor neler görüyor .....................
okulumuzda artık yarı döneme giricek biz kızımla birlikte iki gün daha okulda birlikteydik çünkü düşmemesi gerekiyordu.karnemizi alma zamanı geldi ne mutlu bana öyle güzel bir karne getirdi kızım yaşadıklarımıza rağmen beni o kadar çok gururlandırdı ki tarifi mümkün değil.

aslan kızım canımsın sen benim


15 gün tatil de onu hep gezdirdim .ve yeni yıl hayırlısı ile başladı inşallah aynı başarıyı tekrar gösterir kızım. aferin sana annecim......

17 Şubat 2011 Perşembe

uzun bir ara

yaz tatilinden bu yana yazmak bir türlü olmadı.fakat kızım arkadaşlarımın bloglarını okuyunca anne sen neden yazmıyorsun dedi. Bende artık yazmam gerektiğinin düşündüm inşallah resimlerde ilave edeceğim. okulumuz bitti ve yaz tatilimiz başladı güzel bir yaz tatili gçirdik en fazla parkta günlerimiz geçti. fakat hepaklımda okul kayıtlarını nasıl yaptıracağız sorun çıkarmı deyip durdum sonuda hayırlısı ile kızımı okula yazdırdık . Teşekkür ederim Neval .benim kızım birinci sınıfa başlayacak ben çok mutluydum fakat kızım evde olmaktan daha mutluydu. Okul zamanımız geldi. okulun en iyi öğretmeni diye bir öğretmene kayıt yaptırdık. Okulun ilk günü nasıl olucak derken geldi çattı. Okul kıyafetlerimiz giyip okulumuzun yolunu tuttuk. Onu içeriye bıraktım fakat ben oradan ayrılmadım. alıştırmak içim günde 3 saat okulda durdular. Bir hafta tabikii bende onunla birlikte . Teneffüzte minik minik çoçuklar. Ne kadar mutlular hepsi koşturuyor. Bir haftayı bitidik asıl ders zamanımız geldi.Arkadaşları ile kaynaştılar. bir hatfayıda bu şekilde atlattık. ne mutlu iki hafta geçti ve artık ilk harfimizi öğreniceğimizin haftası başladı. Kızımı okula bıraktım eve geldim ogün dolaba fasulye koyacaktım. Ayıklamaya başladım. Birden telefon çaldı. Kızımın okul müdür yardımcısı aradı İpek düştü gelebilirmisiniz? ne olduğunu şaştım. hemen fırladım sokağa her zaman kapının önünde olan taksi yok bekleyim mi koşayım mı şaştım. fakat koşarak okula gittim 6 dakikada okuldaydım. ayaklarım giderken zorlanıyordum. Kızımın bağırma sesini duydum odaya koştum kolunu kıpırdatmıyordu. Fakat okul kızımın sesi ile çınlıyordu. Okul müdür yardımcısı bir şey yok dedi . Ama anne yüreği o bağırdıkça ben fenalaşıyorum kolunu banada göstermiyor tutuyor. Gelmeden o panikle annemi aradım yazık Canım benim onların haklarını nasıl ödeyeceğim bilmiyorum. Annem Babamı okula göndermiş. Beni aradı Baban geliyor diye. İpeği kucağıma aldım okula kapısına gittim beynim dönmüştü kapıda güvenlikçi otur ben bakayım araba ne renk diyor okulun karşısında aynı babamın arabasına benziyen bir arada durmuyormu. İpek kuçağımda içine bakıyorum Sonra onun olmadığını anladım. Az sonra Babam geldi. bindik arabaya.Babam ne yapalım der benim kafa çalışmıyor ipek bağırıyor. Elim ayağıma dolaştı. Babam bize gidelim oradan hastaneye gideriz dedi. İpek bu arada belki sakinleşir dedik. Annem de Güllü teyzemiz varmış ben bir bakayım İpek diyor ama ipek bağırıyor neyapacağımı bilemedim. Güllü teyze Bir karmaşıklıkta ipeğin kolunu tuttu kolu sallanı verdi. Şu an bile o duyguyuyaşıyorum. Yazmakta bile zorlanıyorum.Sonra Hastaneye gittik. anadolu hastanesine röntgen çekilde kol iki yerinden kırılmış dediler ne oldum tabiki yığıldım orada . ağlasam ipek neden ağladığımı soruyor. Doktor geldi ve alçıya aldı. 10 gün sonra kontrole gelin dedi. oradan aldık evimize geldik.B abamız eve gelmişti Ona Telefonda biz annemlerdeyiz merak etme dedim. Kucağımda ipekle görünce yazık oda şaşırdı. doktor 10 günde rapor verdi fakat okula gidebilirsiniz dedi.


Biz bir hafta evde kaldık sonra okula başladık. bende onu okulda bekliyordum.15 gün birlikte gittik . kontrole gittik doktor 1 ay sonra allçıyı açalım dedi. Ne yapacağımı bilemiyordum .

neden mi? herkez ilerliyor biz yazamıyoruz Ama kızım sol elinle resimler yapıyor.Başka öğretmenler zorlama diyor bende ne yapacağımı bilmiyorum. Öğretmenimize sordum ne yapacağız ?diye Oda bilemiyorum demezmi sanki kızımın Yapamıyacağını belirten bir şey söyledi b ana . sınıfımız zaten çok kalabalık 30 kişi ama çoçuklarda fenamı fena .....

benimki zaten ürkek, korkak, bir de kolu böyle.

Ben şaşkın o şakınlıkla okul idaresinle görüştüm alt katta bir sınıfa alalım kızım diye.

Onlarda Allah razı olsun. kabul ettiler. Biz bir sonraki haftayı başka bir sınıfta karşılaşacağız.


Haydi hayırlısı.......... Öğretmenle tanıştık.iyi bir bayan ben okulda bekliyorum dedim.

Bana bekleme ben onu tuvalete götürürüm ilgilenirim dedi.

Beni sepetledi.


Ben evde hop oturuyorum hop kalkıyorum. Telefon çalınca ödüm patlıyor okuldanmı arıyorlar diye... ufak ufak sıyırdım herhalde.

Kızımla çok ilgilendi. ne kadar güzel inanılmaz anacıl bir öğretmenimiz.

kızımda solla yazmaya başladı.



Ve artık alçıdan çıkma günümüz gelli Hastane korkusu kızımı çileden çıkarıyro zor bir şekilde hastaneye gittik.



doktor hemen alçıdan çıkarmaya kalkınca kıyametler koptu. ipek çığlık çığlık bağırıyor. Neyse alçı çıktı fakat rontgen bile bizi korkuttuğu için ipek ağlar ben ağlıyacağım onun bağırmasına.



filmi çektirdik fakat kızımın kolunda eğrilik dikkatimi çekti . Doktorun yanına gittik. filimlere baktı kolunu elledi.kolunun iki kmiği kırıktı. Fakat filimlerde sanki hiç yerine oturmamış gibiydi.



Doktor kemikteki şişlik için büyüklerde ameliyat küçüklerde 6 aylık bir sürede iyileşebilir dedi. Fakat koldaki eğriliği olabilir gözü ile baktı.Birde ne dese beğenirsin eğer siz bu şişlik elime geliyor beni rahatsız ediyor derseniz ameliyat olabilir bu kadar basit.Fakat annesin kolundan gözümü ayıramıyorum. kolu eğri..... Allahım ne olu bana yardım et.



Neyse evimize geldik fakat benim gözler her dakika kızın kolunda. kızım yemek yiyiyor fakat sanki kolunu zor kaldırıyor.

Kızım kolumda ağrı var dedi. Bende hemen doktora götürdüm. Fakat sanki benim minik kuşum yalan söylüyormuş gibi muamele etti doktor. allahım delirmemek elde değil. Fakat halen neden bir ay bekledim hemen başaka bir doktora neden götürmedim bilmiyorum. Bir ay geçti ve biz kontrole gittik.Babamız da o gün bizimle geldi. Doktor tekrar film çektirdi.Bize ne dese ameliyat olması gerekiyor. hemen cumartesi yapalım. Fakat 2,3 yıl beklerseniz belki tolera olabilir dedi.



Zaten Ameliyat dediği zaman ben koptum boğazım halen günkü gibi düğmükleniyor.



Ben canım benim bir tanemi alıp dışarı çıktık Babamız görüştü cumartesi ameliyat edelim diyormuş doktor.bu nebiçim iş anlamıyorum.Çıktık dışarıya ne yapalım annesin babasın ortada yüreğin .Ben zaten yaşımı zor tutan bir insanım .Babamız işe gitti.Ben eve geldim.Annemi aradım olanları anlattım. Hemen geldi.Dur bir araştıralım iyi bir doktor bulalım telefon elimde orayı burayı arıyorum . çok eski bir akrabamız sayesinde ümit hastanesinin doktoru iyi olduğunu söyledi. Randevu aldım 10 gün sonraya nasıl beklersin.Araya tanıdığımızı soktuk o da hemen gelin dedi. Hemen dedemiz zaten iyiki onlar var geldi ,atladık gittik.Malesef ki oda ameliyat olmasının şart olduğunu söyledi.Yıkılıdım kaldım canım kızım benim anne olmak bu kadar zor dayanmak bu kadar zor ama onun sağlığı için mecbursun.....................................



Aralık 3 çarşamba gününe ameliyat dedi. Bize tek kırık tarafından ameliyat yapacağını söyledi.







Bu gün günlerden pazartesi Nasıl geçer iki gün bilemiyorum....................



Okulda öğretmeniz ile konuştum dayanmam gerektiğini söylüyor. tabi bu nasıl olacak.
Kızımda ameliyatı duyunca küçük yüreği ne kadar üzüldü.Okulda herkese güvenlikçimize kadar ben ameliyat olucam diyordu. Tabii ne kadar zor bir durumda olduğunu o kadar anlamıyor







EVET BUGÜN ARALIK 2 ve yarın ameliyat olacağız.Akşamdan doktor yemek yemesin sabah tahliller olacak dedi. Ya nasıl şey bu saatler nasıl akıyor anlamıyorum. Akşam uyku yok zaten nasıl olacak nasıl olacak..............



Tabiii ki saat durmuyor ki sabah oldu. hastane yolu çıktık işlemlerimiz yapıldı. ama yürğim çıktı çıkacak . Annemler babam eşim ben babaanne ve malum dede.........



Oda için biraz bekledik Fakat öğlen oldu.Kızı ilk defa karnım çok açıktı dedi.Ama yemek veremiyorsun ki



Bana Çantana Ekmek bile almadınmı anne diyor. susadım diyor ama veremiyorsun. ki



Bir hastane görevlisi geldi ve ameliyat için kıyafet üstünde bir külot kalsın bunları giydirin dedi.
Üstünü çıkardım ama ayakta kalmak için dua ediyorum çünkü o kadar zor du ki bize sedye getirdiler ama kızım beni annem götürsün ben onunla gideceğim diyor.Aldım Kucağımda ameliyata götürdüm. Kapıda bir görevli aldı kucağımdan Nekadar zordu kimse bilemez.Annemde gelsin .Benim elimden alı verdiler kızımı. Bekleyiş başladı............Annem, kayınvalidem rahatsızlandı sonra ameliyat kapısında ben ve bababız kaldı. arad bir dedemiz gelip gidiyor. Ben Ameliyat haneden çıkan herkese kızımı soruyorum . Tabii ne desinler bekleyin merak etmeyin.


sonunda çıktı sedye ile yoğun bakıma koşarak götürdüler.Ama narkozdan çıkmak üzereydi. benim için hayatım boyunca unutamayacağım bir sahne. 5 dakika sonra yoğun bakımda nasıl bağıran bir çoçuk sesi. ben ipek diyoeum değil diyorlar kapıyı açıp içeri giremiyorsunuz ki............


bağırış sesi beni dahada fenalaştırdı. tabii ki iyi bir durum çünkü ayılmıştı narkozdan çıkmıştı beni yoğun bakımın kapısından aldılar babam gitti ve bana daha yeni diyorki ipeğin sesini duyduğumda yığılmamak için kendimi zor tuttum. sonunda yoğun bakımdan yukarıya aldık durumu iyi fakat iki kemikten ameliyat olmuştu. Hayırlısı ile çıkmıştık. canım azcık uyudu o geceyi orada geçirdik. Annemler gitti ler sabah geliriz diye . İpeğin öğretmeni ve arkadaşlar geldi. çok mutlu oldum. fakat eline koluna zor baktım. Elinde morarma başladı ben hemşirelere soruyorum ameliyat sonrası olur diyorlar ama saat geçtikçe daha çok arttı. sabah saat :06 sonunda doktoru aradılar ama ne çare ulaşamadık ben delirmek üzere sabah saa:09 da doktor gelip görür allahım zaman geçmiyor. sonunda doktor geldi söyledim koluna taktıkları demir sıkmış onu gevşetti ve morluk açılmaya başladı. şükür.Artık eve gitme zamanı geldi. çünkü canım kızım hiçbir kimseyi sokmadı hemşireleri ve görevli olan herkesi kovdu.Bağırdı. Hayırlısı ile eve çıktık........